Wat een zoektocht toch weer… Niet te warm, niet te nat, niet te ver, niet te bergachtig. In de inspiratiemap zit nog een bundel over Polen. Polen!? Caroline was er ooit, toen het nog achter het IJzeren gordijn verborgen lag en zo’n halve eeuw achterliep op onze contreien. We zoeken een eerste uitvalsbasis en maken een soort keuzelijstje van interessante dingen om te bezoeken. Dat blijken er in het zuiden heel wat te zijn, we zullen ons niet vervelen.
We vertrekken op een comfortabel uur en plannen een tussenstop in Duitsland. Na wat zoeken vinden we een super camperplek, in Striegistal tussen Leipzig en Dresden. We halen de fietsen van de bus en zoeken in het nabije Nossen naar een avondmaal. Het wordt een durum uit het vuistje – een eerste keer voor Caroline: check! – meteen bestempeld als het beste momentje van de dag.
Tijdens de terugtocht zie ik oud spoorwegmateriaal staan. Dat vraagt om een nadere verkenning. Een remise met leuk draaiplateau, jammer genoeg staan de stoomloks niet buiten. We slapen heerlijk en nemen alle tijd voor een ontbijt in het zonnetje. Een lekkere 25°C, niemand klaagt. Tegen de middag rijden we de grens over. Het is er een drukte van jewelste: de brandstof is er goedkoper, de supermarkten ook.
In Kościelniki Górne passeren we één van de talloze Pruisische paleizen waar het zuiden vol van staat. Deze kreeg zijn huidige vorm omstreeks 1866, errond liggen nog restanten van een landschapspark en boerderijgebouwen. Na WOII kwam het in handen van de staat en werden er appartementen in voorzien. Sinds 2004 is het particulier bezit en staat het leeg. De ruïne nodigt uit tot een rondje urbex, samen met Aline. Na de middag komen we toe aan onze houten chalet in het wandelgebied rond Przesieka. We maken kennis met de Poolse keuken (pierogi!) en wandelen nog even naar een waterval in de buurt.
Dinsdag staat een verkenning van Jelenia Gora op het programma. We laten de Blauwe achter aan het station en fietsen het mooie centrum in. Het voelt hip aan, op het vertrouwde af. Op aangeven van de lokale VVV fietsen we langs de Bobr en botsen op een middeleeuwse woontoren in Siedlecin. Het bevat oude polychrome muurtekeningen die de legende van King Arthur verbeelden. Een groep Franse studenten komt er jaarlijks helpen bij de archeologische opgravingen. We zijn vooral onder de indruk van het ingenieuze dakgebinte. Iets verder fietsen we nog rond het meer van Modre. Wat een mooie trip.
De volgende dag rijden we naar Borowice en nemen een wandelroute dwars door bos en vallei tot we bij de Wang-kerk komen. Een vreemde eend op een prachtige locatie: een Noors houten kerkje uit de 13de eeuw dat in de 19de eeuw plank per plank werd afgebroken en verhuisd naar Polen op initiatief van de koning van Pruisen, Frederik Willem IV. We genieten na op een terrasje met uitzicht op het skigebied van Karpacz en het UFO-vormig weerstation op de grens met Tjechië, vooraleer we de terugtocht aanvatten.
Donderdag: tijd voor een must-do uit de reisgidsen: het kasteel Ksiaz (Furstenburg), een parel van Pruisische barok met roots tot in de 13de eeuw, in een mooi park. We staan als klein duimpje naast de giga-campers op de parking. Het kasteel met rijk uitgedoste kamers is al even overweldigend, we nemen de tijd voor de rondgang én voor een drankje, als echte edellieden, op een verborgen terras in de schaduw van zoveel pracht en praal. Wie meer wil kan ook ondergronds gaan: het kasteel maakt immers deel uit van het gigantische Riese-complex, een mysterieus project van Nazi Duitsland dat vanaf 1943 werd uitgerold doorheen Neder-Silezië. Over het doel bestaat onduidelijkheid, maar het mysterie geeft aanleiding tot heel wat speculaties, onder andere over een gepantserde trein vol schatten die ergens zou verborgen zijn.
Het is ook wisseldag: we ruilen ons houten huisje in voor camping Forteca in Uciechow. Weer een mooi plekje met uitzicht op de velden. Tijd voor een rustdag! We halen de hangmat uit, lummelen wat, slaan een pluimpje, schuiven aan bij de BBQ voor de campinggasten, en spotten reeën die over de akkers dralen.
Lang houden we dat niet vol: zaterdag al kriebelt het om op verkenning te gaan. Caroline heeft, net als het weer, een off-dagje en blijft met een goed boek in de camper, dus gaan vader-dochter op verkenning bij nòg een leegstaand paleisje: Palaç Dobrocinie, in het toenmalige Pruisen gekend als Guttmannsdorf, in Schlesien. Het werd rond 1900 opgetrokken in neogotische stijl door keizerlijk adviseur von Portatius, op de locatie van een 16de eeuws landgoed. Na WO II kreeg het diverse functies: appartementen voor werknemers van de fokkerij, kleuterschool en kruidenierswinkel. In de jaren ’80 werd het nog gerenoveerd, uiteindelijk verkocht door de staat en sinds 2009 staat het leeg en sluimert het verval.
Helaas kunnen we niet naar binnen. De naastgelegen voormalige fokkerij en fabrieksgebouwen Gorzeinia (dawna) zijn even indrukwekkend als verlaten. Een oude man spreekt ons aan in het Pools, via de gsm maken we hem duidelijk dat we geen Pools praten, wat hij opneemt als een aanmoediging om verder te brabbelen. Op onze vraag wat er gevestigd was in de gebouwen heeft hij echter geen antwoord.
Even verder ontdekken we ook Palaç Roztocznik, gebouwd voor de familie Von Seher-Thoss eind 18de eeuw. Was het in WO II nog eigendom van een Duitse majoor, het gaf nadien onderdak aan een landbouwschool van de overheid. Het statige pand bleef in gebruik tot 2005, werd verkocht, en staat sindsdien leeg. Het lijkt het lot van heel wat van deze paleizen.
Onze kaart vermeldt nog een 2de handswinkel, in Moscisko – dat blijkt een giga uitdragerij waar echt alles te vinden is: van een tent vol muffe kledij, over fitnesstoestellen, frigo’s, jaren ’80 zetels in felle prints tot zelfs een infanterietank, je kan het niet bedenken of het ligt er wel.
Na een laatste nacht op de camping zetten we koers richting Krakau, waar we in de buitenwijk Kordiana een appartementje boekten. Van de bossen en velden naar de grauwe appartementsblokken… Maar het blijkt een prima uitvalsbasis om met de fiets het centrum op te zoeken.
carobart reisblog 